Dit heb ik meerdere leidinggevenden horen zeggen. Ze geloven dat medewerkers zichzelf moeten sturen en als logische gevolgtrekking dat de leidinggevende dus zelf achterover kan leunen. Een misplaatste gedachte als je het mij vraagt. Als je wilt dat medewerkers zelfstandig zijn, het werk zien liggen wat er gedaan moet worden en eigen beslissingen kunnen nemen, betekent dat niet dat je geen sturing hoeft te geven! Je moet juist wel sturing geven. Het vraagt alleen om een andere manier van sturen. Een andere manier van leidinggeven. In plaats van dat je het werk verdeelt en de medewerker vertelt hoe te werken, stel je vragen. Niet om te controleren, maar om je medewerker te kunnen begeleiden naar dat gewenste resultaat. Je benoemt het resultaat wat je eerder hebt afgesproken en vraagt naar de voortgang. Loopt alles volgens planning? Wat gaat goed? Zijn er tussentijdse successen te delen? Welke obstakels zijn er? Op welke manier kan de medewerker gefaciliteerd worden om het resultaat te behalen? Is het gestelde doel nog steeds realistisch? Zijn er ontwikkelingen die relevant zijn voor het afgesproken resultaat? Etc. etc. Dit betekent dus wel degelijk een actieve rol voor de leidinggevende, zonder dat je de verantwoordelijkheid van de medewerker overneemt.

Dit is één van de zeven misvattingen bij het sturen op resultaatafspraken. Zie ook de andere misvattingen.